Semella que o PP quere pechar Bazán, porque do contrario non se entenden
as mil e unha dilacións e conversas nas que non se resolve nada. Todos
os venres caen cartas de despedimento e van polo milleiro de
traballadores e traballadoras que saben e non poden traballar. Toda a
comprensión que amosan os cargos públicos do PP (dende o alcalde ate o
presidente da Xunta) non serviu ate o de agora para acadar que neste
orzamento que vai aprobar “manu militari” Rajoy vaia o dique flotante e
un plan de traballo
que garanta emprego e creación de riqueza social para a nosa xente. Dá
que pensar e non cousa boa.
Ate gañar o PP as eleccións xerais había un
xogo malévolo no cal o PSOE negaba en Madrid o que reivindicaba en
Galicia, e o PP defendía en Madrid o que non concedía na Xunta; en
resumo, a peor das politiquerías: verbas baleiras de compromiso,
baleiras como as gradas dos estaleiros públicos, que malia os
gobernantes de turno (as desindustrializacións primeira de Felipe
González e segunda de Aznar con veto a un Astano público) resisten.
A
demostración de forza das mobilizacións das plantillas e da cidadanía
en xeral vai a máis e advirte que estamos no punto decisivo: ou se
consigue agora o dique flotante e se elabora unha estratexia de longo
alento para dotar de nova e continuada carga de traballo ou haberá un
conflito social da maior dureza, acorde co valor que teñen para
Ferrolterra os estaleiros públicos. Con unidade, firmeza e loita estou
certa que imos gañar o futuro dunha Bazán e Astano públicas, produtivas,
xeradoras de emprego e riqueza social.
No hay comentarios:
Publicar un comentario